18 เมษายน 2554

โรงเรียนน้องเกมส์เปิดซัมเมอร์เป็นวันแรก ต่ายไปส่งก็เกือบ 9โมงแระ เด็กยังมาน้อยอยู่

วุ่นวายมากเด็กงอแงร้องดังสนั่นไปหมด มีทีบประตูด้วยนะ นอนร้องกะพื้น กลิ้งๆปกลิ้งมา

เห็นแล้ว น่าสงสารจริงๆ

น้องเกมส์เก่งนะไม่ร้องเลย ไปเล่นเพื่อนไม่สนใจแม่เลย

สักพักต่ายก็ออกไปข้างนอกไปเอารองเท้ามาเก็บไว้ให้เข้าที่

พอกลับเข้ามาอีกที่ อ้าว… เด็กอะไรนั่งก้มหน้าไม่ยอมเล่นกะใคร

พอต่ายเข้าไปทัก เกมส์ก็ร้องไห้ออกมาเลย ไม่ยอมเลยทีนี่

ไม่ยอมให้ต่ายไปไหนเลย ต่ายก็นั่งเล่นกะเกมส์สักพัก

ดีนะที่คุณครูก้อมาเล่นด้วย พอเกมส์เผลอต่ายก็แอบออกมา

พอเกมส์ไม่เห็นต่ายก็ร้องไห้อีก แต่พอคุณครูบอกอย่าร้อง เกมส์ก็ไม่ร้องนะ

แต่จะนั่งนิ่ง หน้าเศร้า ไม่ยอมทำอะไร

ต่ายนี่นะใจสั่นเลยเห็นลูกร้องไห้ สงสารลูกจริงๆ แต่ทำไงได้ ถ้าไม่ปล่อยวันนี้แล้วเมื่อไหร่จะไปโรงเรียนได้

ต่ายคิดแบบนี้เลยกลับบ้านเลย ใจเด็ดมั้ยหล่ะ อิอิ กลับมานั่งเหงาอยู่ที่บ้าน

พอเที่ยงก็ไปรับ ตอนไปรับเกมส์ร่าเริงดี แสดงว่าคุณครูสอนดี เด็กไม่ร้องอีก มั้งนะ