นายทหารตัวน้อย เตรียมพร้อมไปรบที่ไหนจ๊ะ

แป้งหมดไปหลายกระป๋องใช่มั้ยเนี้ย

เล่นแบบนี้แม่ไม่ว่าหรอคร้าบ…

(แม่ไม่ว่าคร้าบ อิอิ ผมน่ารักอย่างนี้แม่ว่าไม่ลงหรอกคร้าบ ใช่มั้ยครับแม่คร้าบ…..บบบ)

ถึงเวลานอนของพ่อลูกคู่นี้แระ

ดูสิ…นอนท่าเดียวกันเลย อิจฉาจัง

=อย่าลืมนะจ๊ะ=

การพักผ่อนมากๆ ดีต่อสุขภาพนะค่ะ

ลูกใครเน้อ… ตี๋ได้ใจจริงๆ

เพิ่งตัดผมให้ อยู่ไม่นิ่งเลยตัดให้เบี้ยวเลย

แต่ก็ยังหล่อเหมือนเดิมนะจ๊ะลูกรัก

ไม่ได้เข้ามาโพสซะนานเลย พอดีได้กล้องมาใหม่ อิอิ*-* คุณสามีซื้อให้ในวันเกิด

มาดูแม่บ้านมือใหม่หัดถ่ายกันนะจ๊ะ น้องเกมส์จะมีท่าหากินของเขา คือท่ายกมือ

หล่อแล้วหรอลูก อิอิ ( “แม่นั่นแหละที่ถ่ายไม่เก่ง ถ่ายผมไม่หล่อเลย หือ.. หือ.. ” น้องเกมส์พูด)

งอนพ่อหรอหน้าบูดเชียว

รูปนี้ถ่ายตอนที่พ่อน้องเกมส์ไปหา

ซึ้งจังเลย กอดกันน่ารักมาก อิจฉา แง.. แง.. ไม่ได้ไปด้วย

” เข้า6เดือนมาน้องแข็งแรงมาก เวลาหิวนมจะเรียกแม่ได้ พอหิวอะไรจะบอกหม่ำๆๆ ตอนนี้น้องไม่คลานเลยไม่คืบด้วย น้องจะข้ามมาเกาะยืนแทน และน้องก็เริ่มนั่งได้แข็ง เริ่มปาของ เริ่มรู้จักเที่ยว ชอบนั่งรถ ชอบเล่นของเล่นแปลก พอฟันเริ่มงอกน้องก็จะชอบกัดของเล่นตลอดตอนนี้เองที่เห็นได้ว่าน้องพัฒนาไปอีกขั้นมาทั้งอารมณ์ดี ไม่ค่อยร้อง ตัวน้องก็เริ่มยาวขึ้นทำให้มองว่าน้องตัวเล็กแต่จริงๆน้องเนื้อแน่นมากพออุ้มก็รู้สึกหนักเลย ” น้าของนองเกมส์โพสจ้า

มาดูรูปกันดีกว่านะจ๊ะ ตอนที่พ่อน้องเกมส์ไปหาที่ต่างจังหวัด

อุ้ย… อายจัง

สวัสดีครับ แนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ ด.ช. ธราเทพ โชติศิริ ครับ หรือจะเรียกสั้นๆว่าน้องเกมส์ก็ได้ครับ

ชื่อนี่แม่เป็นคนตั้งให้ แม่บอกว่าพ่อของผมชอบเล่นเกมส์ม้าก…มาก ขนาดทำงานจนดึกแต่ก็ยังเล่นเกมส์ต่อได้อีก

แม่เลยตั้งชื่อผมว่าน้องเกมส์ครับ

ผมออกมาดูโลกเมื่อวันอาทิตย์ ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา 7.07 น.

น้ำหนักผมแค่ 2.7 กก. ครับ ตัวเล็กครับ

ที่ผมตัวเล็กเพราะสงสารแม่ต่างหาก กลัวแม่ผมจะคลอดยาก กลัวแม่เจ็บครับ

เห็นหน้าตอนที่ผมออกมาครั้งแรกนะ แม่ผมทำหน้าจะร้องไห้แหน่ะ

สงสัยจะตื่นตันใจมาที่ได้เห็นผม จริงมั้ยครับ ^^

เกิดมาตัวเล็ก ผิวมีสีม่วงคล้ำ คิดว่าจะตัวดำซะแล้ว แต่โชคดีที่ผมตัวขาวแถมหล่อซะด้วย (ไม่ได้โม้……)

วันที่สองยังอยู่ร.พ. แม่กับพ่อรีบมาจากนราธิวาสเลยนะ เพื่อมาดูหลาน เห็นหลานแล้วทักเลยว่า โตขึ้นต้องดื้อแน่ๆ

เราก็แค่ภาวนาไม่ให้ดื้อตามที่พ่อกับแม่บอกเท่านั้นแหละ เพราะเราไม่รู้อนาคตเลย กลุ้มด้วยไม่รู้จะเลี้ยงยังด้วย

พอตกเย็นน้องเกมส์ก็เริ่มร้อง เด็กคนอื่นไม่ร้องมีน้องเกมส์อยู่คนเดียว สงสัยปล่อยให้เด็กอื่นร้องไปก่อน แล้วค่อยร้องที่หลังละมั้ง

ที่เขาเรียกว่า ร้องทีหลังดังกว่า ใช่รึเปล่าน้า….

คืนนั้นทั้งคืนไม่ได้นอนเลย ต้องอุ้มตลอดไม่งั้นร้อง คนอื่นไม่ได้นอนแน่ๆๆ

น้องเกมส์คลอดง่ายมาก เพราะตัวเล็กมั้ง ตอนที่คลอดออกมาแล้วพยาบาลนำเด็กมาวางบนตัวเรารู้สึกเลยว่าตัวอุ่นมาก

แล้วก็ตัวทำไมสีม่วงจัง ยังสงสัยเลยโตขึ้นจะดำรึเปล่า เห็นครั้งแรกน้ำตาแทบจะไหลออกมาเลย

นี่ละมั้งที่เรียกน้ำตาแห่งความดีใจ เกิดวันแรกไม่ร้องเลย ใครๆก็ชมว่าเด็กคนนี่ต่อไปจะเลี้ยงง่าย ไม่ค่อยร้อง เพราะเด็กคนอื่นจะร้องเสียงดังกัน

เราก็หวังอย่างนั้นว่าคงจะเลี้ยงง่าย คนที่ตื่นเต้นที่สุด หนีไม่พ้นคุณพ่อคนใหม่ ตื่นเต้นกว่าใคร โทบอกที่บ้านโทรบอกเพื่อนๆ พี่ๆที่ทำงาน ทั้งหมด

ตั้งแต่วินาทีที่รู้ว่าคลอดแล้ว อะไรๆ ก็ยุ่งไปหมด เพราะยังไม่เตรียมอะไรเลย โชคดีที่พี่ที่บริษัทของแฟนเค้าซื้อของมาให้พร้อมเลย

ทั้งขวดนม ผ้าอ้อม ชุดเด็ก ถุงมือ ถุงเท้า เราก็แม่มือใหม่ไม่รู้อะไรเหมือนกัน

แต่ก็ดีใจที่เด็กเกิดมาปลอดภัยครบทุกส่วน